De wereld is tegenwoordig een dorp. Maar een dorp is veel groter dan je denkt. Onlangs schreef een lezeres mij over de geweldig leuke avond over historisch verantwoord koken in het dorpshuis van Leermens. Zelf kon ze er niet bij zijn: ze woont in Siradan, een piepklein dorpje in de Hautes-Pyrénées. Leuntje Aernoutse (de lezeres in kwestie) las over de avond in een blog van de Lizet Kruyff, de gastspreekster. Ik las de blog ook en dacht even, echt heel even: ‘Waarom weet ik hier niets van? Waarom vertellen ze mij ook niets?’
Irma, de uitbaatster van het dorpshuis, vertelde me later dat de avond een besloten bijeenkomst was van LTO Groningen. Ik ben van vrijwel alles lid maar nog niet van LTO. Het was dus mijn avond helemaal niet.
Maar wat een krankzinnige wereld. Ergens, diep verscholen in de Pyreneeën, in een prachtig boerderijtje met uitzicht op een dal, zit Leuntje en ze leest over een avond in het dorpshuis van het kleine dorpje Leermens, ergens diep verscholen in het Groningse platteland. Zij wist ervan.
Ik woon naast het dorpshuis. Ik wist van niets.
Wout Sorgdrager 