Mijn tante Jannie koestert haar Groningse wortels en is dan ook een trouwe bezoekster van de Grunneger Dainst in Amsterdam. Dat is niet zo moeilijk omdat die dainsten maar eenmaal per jaar plaatsvinden. Ze stuurde mij de liturgie van de dienst van vorige week zondag.
Je leest er bijvoorbeeld de gelijkenis van de tien wichter dij brudeman in muit gingen – laamp in haand. U weet wel. En met het gezang ‘Eens, als de bazuinen klinken’:
Ainmoal, as bezunen klinken,
haile lucht trilt van meziek,
as zuk doezend stemmen mengen
maank dat koor van t hemelriek,
den zel wie ons loflaid zingen,
– Jezus sticht zien keunenkriek.
U mag dat anders best wel even zachtjes voor u zelf zingen. Het orgelintro denkt u er zelf wel bij. Ondertussen gaan wij verder.
Wie gaan er naar zo’n dainst? En waarom? Nostalgie? Een warm bad boordevol heerlijk Gronings? Ongetwijfeld. Maar voor sommige mensen is het ongetwijfeld meer.
Nog niet zo lang geleden had het Groot Zaikenhoes hier in Stad een actie. Sommige medewerkers droegen een button (daar moet ongetwijfeld een mooi Gronings woord voor zijn) met daarop de boodschap dat je met deze mevrouw of meneer Grunnegs kon praten. Of Fries, of Drents als ze dat spraken. Dat was een groot succes.
Patiënten en hun bezoekers vonden het vaak veel gemakkelijker om ingewikkelde dingen in het Gronings te bespreken, of het nu gaat om je eigen leven en sterven of om het duizendjarig koninkrijk: het is je moerstaal. Het is de taal van thuis.
Het zou zomaar kunnen dat ik het Gronings vreselijk verbaster. Maar ik heb het van Siemon Reker en zijn prachtige app, het Groninger zakwoordenboek)
Wout Sorgdrager 
Weer een beetje Gronings geleerd! Van mijn oom Karel herinner ik mij: ‘Wolst oe stilholdn joa of nait of mokst oe n klap om doorn geevn? Maar dat is lang geleden. Met mijn Gronings is het nooit wat geworden trouwens…
Bedankt weer!
Maar Gronings is dan ook een stuk moeilijker dan Grieks of Latijn!
En vervolgens zei hij dan: “du snokkel.”
Was dat lief bedoeld of juist mopperend?
Volgens onze oom Karel was je dan te dom om ook maar iets te begrijpen. Bovendien was je brutaal, als je op zo’n moment je mond opendeed. Dus noch lief, noch mopperend, maar bestraffend en kleinerend.
Au.